هورمون لپتین و انسولین، هورمون های جنسی و هورمون رشد روی اشتها، متابولیسم و توزیع چربی بدن تاثیر می گذارند.

در افرادی که چاق هستند سطوح این هورمون ها سبب تشویق متابولیسم غیر طبیعی و تجمع چربی بدن می شود.

سیستم غدد، به عنوان سیستم غدد درون ریز شناخته شده و هورمون را به جریان خون می ریزند.

سیستم غدد درون ریز با سیستم عصبی و سیستم ایمنی بدن برای کمک به بدن برای مقابله با حوادث و تنش های مختلف کار می کند.

افراط و یا کاهش این هورمون می تواند به چاقی منجر شود و از سوی دیگر، چاقی نیز می تواند منجر به تغییرات هورمونی شود

اضافه وزن هورمونی چیست ؟
اضافه وزن هورمونی مسئله‌ای است که بیش از مردان، زنان با آن روبرو هستند.

اگر بی‌آن‌که به پرخوری بپردازید یا بدون ترک ورزش روزانه به شکل عادی، با مشکل اضافه وزن مواجه هستید، در این صورت مشکل شما می‌تواند به دلیل اضافه وزن هورمونی باشد.

تشخیص اضافه وزن هورمونی گاه برای پزشک معالج شما نیز کار پر چالشی خواهد بود. چرا که معمولا بدون برخورداری از نشانه‌های جدی، تست‌های هورمونی به سختی در مراکز درمانی انجام می‌گیرند.

با این حال نشانه‌هایی وجود دارد که از طریق آن‌ها می‌توان از وجود این امر آگاه شد. در واقع سطح هورمون‌های ما در طول عمر تغییر می‌کند و این امر می‌تواند سبب بروز نشانه‌هایی در برخی افراد شود.

علائم اضافه وزن هورمونی:
در مجموع شاید بتوان از نشانه‌های زیر به عنوان علائم هشدار دهنده‌ به منظور روشن ساختن این موضوع که روند افزایش وزن شما (به عنوان یک زن) از مشکل اضافه وزن هورمونی ناشی می‌شود یا خیر نام برد.

- احساس ناخوشی یا بی‌حوصلگی
- افزایش رشد مو
- کم توان و کم انرژی بودن
- دوره‌های نامنظم قاعدگی

چاقی و هورمون لپتین:
لپتین هورمونی است که، توسط سلول های چربی تولید شده است و به جریان خون ما ترشح می شود. لپتین اشتهای فرد را با اثر بر مراکز خاصی از مغز به منظور کاهش نیاز به خوردن، کاهش می دهد.

به نظر می رسد که، کنترل ذخیره چربی بدن را مدیریت می کند.

از آنجا که لپتین توسط چربی تولید شده، میزان لپتین در افرادی که چاق هستند نسبت به افراد با وزن طبیعی نیز تمایل به بالاتر رفتن دارد، با این حال، با وجود داشتن سطوح بالاتر این هورمون، اشتها کاهش می یابد.

افرادی که چاق هستند به اثرات لپتین حساس نیستند و به عنوان یک نتیجه، تمایل به احساس سیری در طول و بعد از غذا ندارند.
تحقیقات در حال انجام است که چرا پیام های لپتین از طریق مغز در افراد چاق گرفته نمی شود.

چاقی و هورمون انسولین:
انسولین، هورمون تولید شده توسط پانکراس است و برای تنظیم کربوهیدرات و متابولیسم چربی مهم است.

انسولین جذب گلوکز را از خون در بافتهایی مانند ماهیچه ها، کبد و چربی تحریک می کند، این یک فرایند مهم است، پس از انرژی موجود برای عملکرد روزمره و حفظ سطح طبیعی قند خون در گردش، مطمئن شوید.

یک فرد چاق، گاهی اوقات سیگنال های انسولین را از دست داده و بافت ها دیگر قادر به کنترل قند نیستند، این می تواند به دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک منجر شود.

چاقی و هورمون تستوسترون:
آن دسته از زنان که سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) دارند، معمولاً مقدار بیشتری از این هورمون را دارند. مو در صورت آن ها شروع به رشد می کند و عضلات سفت می شوند.

چاقی و هورمون پروژسترون:
در فقدان هورمون پروژسترون، مقدار چربی افزایش نمی یابد، اما برای نگهداری آب در بدن، بدن شروع به پهن شدن کرده که به نظر می رسد، شما چاق هستید. از این رو فقدان این هورمون منجر به این وضعیت می شود.

چاقی و هورمون رشد:
غده هیپوفیز در مغز ما، هورمون رشد تولید می کند که، روی قد یک فرد تاثیر گذاشته و به ساخت استخوان و عضلات کمک می کند.
هورمون رشد همچنین روی سوخت و ساز بدن تاثیر می گذارد. محققان دریافته اند که، سطح هورمون رشد در افرادی که چاق هستند، پایین تر از افراد با وزن طبیعی است.

چاقی و هورمون کورتیزول:
این هورمون نیز به عنوان هورمون استرس شناخته شده است، هنگامی که یک زن استرس پیدا می کند، مقدار این هورمون به پیک خود می رسد و ترشح این هورمون در بدن مسئول افزایش وزن می باشد.

این هورمون با مواردی نظیر افزایش اشتها، میل به استفاده از مواد قندی و افزایش وزن در ناحیه شکم هم پیوند است.

افزون بر آن چگونگی مواجه شدن با استرس و نحوه‌ی غلبه بر موقعیت‌های استرس آفرین نیز ممکن است بر نوع واکنش‌پذیری سیستم آدرنال کورتیک بر استرس و نحوه‌ی توزیع چربی تاثیرگذار باشد.

چاقی و هورمون تیروئید:
در زنان هورمون تیروئید بیشتر نامتعادل می شود، عدم تعادل این هورمون می تواند منجر به چاقی ( در کم کاری ) و یا لاغری ( در پر کاری ) شود.

اگر چربی به طور ناگهانی در بدن شما شروع به افزایش کند، شما باید تست تیروئید انجام دهید. کم کاری تیروئید همچنین منجر به پوست خشن شده و ممکن است سبب یبوست شود.

چاقی هورمونی و عوامل التهابی:
چاقی نیز با درجه پایین التهاب مزمن در بافت چربی همراه است. ذخیره سازی بیش از حد چربی منجر به استرس واکنشی در سلول های چربی می شود که، به نوبه خود منجر به آزاد شدن فاکتورهای التهابی از سلولهای چربی و سلول های ایمنی در بافت چربی می شود.

عوامل خطر ساز چاقی هورمونی:
چاقی با افزایش خطر ابتلا به تعدادی از بیماری ها، از جمله بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی، انواع مختلفی از سرطان، کاهش طول عمر و کیفیت پایین تر زندگی مرتبط است.

به عنوان مثال، افزایش تولید استروژن در چربی از زنان مسن چاق تر با افزایش خطر سرطان پستان همراه است. این نشان می دهد که، منبع تولید استروژن مهم است.

هورمون های چاقی و رفتار:
افرادی که چاق هستند و سطح هورمونی دارند که تجمع چربی در بدن را تشویق می کند، به نظر می رسد که رفتاری مانند پرخوری و عدم ورزش به طور منظم، در طول زمان با فرآیندهای بازنشاندن، تنظیم اشتها و توزیع چربی بدن با ساخت فیزیولوژیکی فرد، بیشترین عامل احتمال افزایش وزن در آنها باشند.

بدن همواره برای حفظ تعادل در تلاش است، پس در برابر هر گونه اختلال کوتاه مدت، مانند رژیم های کم کالری مقاومت می کند.

مطالعات مختلف نشان داده اند که، سطح لپتین خون یک فرد بعد از یک رژیم غذایی کم کالری افت پیدا می کند.

میزان لپتین پایین تر ممکن است اشتهای فرد را افزایش دهد و سرعت سوخت و ساز بدن را کم می کند.

این ممکن است توضیح دهد که چرا افرادی که رژیم دارند، معمولاً وزن از دست رفته خود را باز می یابند.

ممکن است که لپتین درمانی روزانه به افرادی که رژیم دارند، به حفظ کاهش وزن در دراز مدت کمک کند، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

شواهد نشان می دهد که، تغییرات رفتاری بلند مدت، مانند غذا خوردن سالم و ورزش منظم، می تواند بدن را مجدداً به ریختن چربی اضافی بدن و کاهش آن آموزش دهد.

مطالعات نشان داده اند که، کاهش وزن به عنوان یک نتیجه از رژیم غذایی سالم و ورزش، بدن را به بهبود مقاومت به انسولین، کاهش التهاب و تلفیق سودمند از هورمون چاقی هدایت می کند.