اضافه وزن می‌تواند از بسیاری جهات به میزان زیادی بر سلامتی شما تأثیر بگذارد،که دیابت نوع ۲ یکی از جدی ترین موارد آن است. افرادی که طبق شاخص توده بدنی (BMI) در گروه “اضافه وزن” طبقه بندی می‌شوند، سه برابر بیشتر از افرادی که “وزن طبیعی دارند” مبتلا به دیابت نوع ۲ می‌شوند. وقتی فردی که دارای اضافه وزن است، به دیابت مبتلا می‌شود، سلول‌های بدن آن نسبت به انسولین آزاد شده از پانکراس حساسیت کمتری پیدا می کنند.
در نهایت این می‌تواند باعث مقاومت به انسولین شود. مقاومت به انسولین زمانی است که نسبت انسولین، بالاتر از سطح قند خون باشد. این بدان معنی است که انسولین بدن به طور موثری سطح قند خود را کاهش نمی‌دهد. به نظر می‌رسد افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند و ورزش می‌کنند شدت مقاومت به انسولین را کاهش می‌دهند.
عضلات ورزشی قادر به استفاده از قند اضافی موجود در خون هستند. بنابراین، بدن انسولین تولید نمی‌کند و قند دیگر به سلول‌های چربی اضافی هدایت نمی‌شود.
افرادی که تحت تأثیر اضافه وزن، به ویژه چاقی و چاقی شدید قرار دارند، به احتمال زیاد به دیابت نوع ۲ مبتلا می‌شوند و این به عنوان یک بیماری مرتبط با اضافه وزن آنها است.

افراد با BMI بالای ۳۰ احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲، ۸۰ برابر بیشتر از افراد با BMI زیر ۲۲ است. اگر با دقت بیشتری نگاه کنیم، لزوماً خود وزن باعث ابتلا به دیابت نمی‌شود بلکه مکانی است که در بدن ذخیره می‌شود. چربی بدن را می‌توان براساس دو مکان طبقه بندی کرد احشایی یا زیر جلدی.

چربی احشایی در داخل ناحیه شکم ذخیره می‌شود و به دور دیواره اندام‌های داخلی قرار می‌گیرد، به این معنی که با رژیم‌های معمول یا ورزش به راحتی نمی‌توان آن را از بین برد.
چربی زیر جلدی در زیر پوست یافت می‌شود و همان چیزی است که می‌توانید هنگام گرفتن دور کمر از نظر جسمی اندازه بگیرید به اصطلاح “دستگیره‌های عشق”.
چربی احشایی نوعی چربی است که خطر ابتلا به مشکلات جدی سلامتی مانند دیابت را افزایش می‌دهد. گرچه چربی زیر جلدی به طور کلی خطرناک نیست، اما وقتی نوبت به ناحیه شکم می‌رسد، هر دو نوع چربی وجود دارد، بنابراین وقتی شکم در حال بزرگ شدن باشد، می‌تواند نشانه افزایش یک یا هر دو نوع چربی در ناحیه معده باشد و باعث افزایش خطر دیابت در شما شود. افرادی که چربی بیش از حد شکمی دارند بسیار مستعد ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند زیرا سلول‌های چربی شکمی مواد شیمیایی التهابی آزاد می‌کنند که توانایی بدن در ترکیب و استفاده از انسولین را کاهش می‌دهد.

پیش دیابت و سندرم متابولیک:
سندرم متابولیک، یک بیماری مرتبط، مجموعه‌ای از عوامل خطرزا از جمله چربی اضافی شکم، فشار خون بالا، افزایش ‌تری‌گلیسیرید، HDL پایین یا کلسترول “خوب” و سطح بالای قند خون است. بسیاری از افراد چاق از این بیماری رنج می‌برند، که به طور چشمگیری احتمال ابتلا به دیابت را در میان بسیاری از بیماری‌ها افزایش می‌دهد. در حقیقت، داشتن عوامل خطر متعدد سندرم متابولیک منجر به افزایش پنج برابری خطر ابتلا به دیابت می‌شود.

سندرم متابولیک که سندرم X یا سندرم چاقی نیز نامیده می‌شود، ارثی است و با افزایش سن، خطر نیز بالاتر می‌رود. پزشکان مطمئن نیستند که دقیقاً چرا سندرم متابولیک ایجاد می‌شود، اما دو مورد از بزرگترین شاخص‌ها چاقی (به ویژه چربی شکم) و مقاومت به انسولین است.

خواب و چاقی دیابتی:
ارتباط بین چاقی و دیابت ساده نیست زیرا عوامل دیگر می‌توانند این ارتباط را تشدید کنند. خواب یکی از عواملی است که به ویژه در آن اتفاق می‌افتد. خواب برای بسیاری از عملکردهای اصلی بدن از جمله تنظیم انسولین حیاتی است. مشکلات خواب درمان نشده مانند آپنه خواب که بیشتر در افراد دارای اضافه وزن دیده می‌شود، می‌تواند خطر ابتلا به چاقی را افزایش دهد، که به نوبه خود خطر مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.

چربی شکم و چاقی کلی دو عامل مهم در بروز آپنه خواب هستند زیرا چربی اضافی حلق (بخشی از گلو در پشت دهان و حفره بینی) به احتمال زیاد مجاری تنفسی را مسدود می‌کند. افراد چاق بیشتر دچار آپنه انسدادی خواب می‌شوند، حتی آپنه خواب متوسط باعث اختلال در روند متابولیسم و افزایش خطر ابتلا به دیابت می‌شود. متخصصان غدد درون ریز خاطرنشان می‌کنند که کمبود خواب بر میزان قند خون تأثیر منفی می‌گذارد و همچنین بسیاری از فرایندهای بدن مانند کلسترول و فشار خون را مختل می‌کند. این مشکلات در افراد چاق بسیار بدتر است. متأسفانه بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ از کم خوابی رنج می‌برند. افرادی که خیلی کم (کمتر از شش ساعت) یا بیش از حد (بیش از ۹ ساعت) می‌خوابند مستعد ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.

علائم دیابت نوع ۲ در افراد چاق:
علائمی که ممکن است به آن مبتلا شوید یا به دیابت نوع ۲ مبتلا باشید:

- تکرر ادرار
- افزایش تشنگی
- ضعف و خستگی
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست‌ها یا پاها
- تاری دید
- پوست خشک و خارش دار
- عفونت‌های مکرر
- دیر خوب شدن زخم و بریدگی

اگر این علائم را تجربه می‌کنید، از یک مشاوره پزشکی و یا متخصص نوبت بگیرید.

درمان چاقی، دیابت نوع ۲ را درمان می‌کند:
کاهش وزن برای افرادی که تحت تأثیر اضافه وزن یا چاقی قرار دارند، به ویژه آن‌هایی که دیابت نوع ۲ دارند، هدف مهمی است. کاهش متوسط و مداوم وزن (پنج تا ۱۰ درصد از وزن بدن) می‌تواند عملکرد انسولین را بهبود بخشد، غلظت گلوکز ناشتا را کاهش داده و نیاز به برخی از داروهای دیابت را کاهش دهد. برنامه ای از رژیم، ورزش و اصلاح رفتار می‌تواند با موفقیت چاقی را درمان کند اما ممکن است به دارو یا جراحی نیاز شود.